Gün gün yaşadıklarımızın muhasebesini yaptığımızda veya yapabilecek cesaretimizi keşfettiğimizde hiç bir gücün bizleri engellemeye yetemeyeceğini yaşayarak öğreniyoruz.

PEKİ!

Yaşayarak öğrendiklerimizin ne kadarını faydalı yön de kullanmayı biliyoruz, veya kullanamadıklarımızın yaşantımızda ki yerlerini net olarak biliyor muyuz?

Neleri, nasıl, ne şekilde, en önemlisi bizi, bizden nasıl eksilttiğini görebiliyor muyuz?

Yaşadıklarımız ya da yaşayamadıklarımızın hangisi bizim için kazanç veya kayıp hiç düşündük mü?

Büyük kayıp diye hayıflandığımız hatta zaman zaman bizi bizden alabilecek kadar kahırlandığımız yaşadıklarımızın arşivi olan bilinçaltımızı kurcaladığımızda, biraz daha cesaretle davranıp gün yüzüne çıkarmak için caba sarfettiğimizde kayıplarımız değil de…

Ektiğimizi biçtiğimiz kazançlarımız olduğunu görürüz.

Ya yaşayamadıklarımız…

Bizler de ki doldurulamaz diye düşündüğümüz her bir anın yerini doğru dizayn etmeyi başardığımız o andan itibaren kilit noktamız dediğimiz, olumsuzluk cümlesini dönmemek üzere tarihe gömmüş olacağız ektiğimizi biçerek.

EKTİĞİMİZİ BİÇİYORUZ.

Her noktadan sonra, cümle büyük harf ile başlar diyoruz ya, mantıklı da aslında, cümlenin başında büyük harf olmayı isteriz de…

Sonunda nokta olmayı göze alamayız.

Zira büyük harf ile başlayan cümlenin, sonunda ki noktanın arasında asıl önemli kelimelerin faydalı olabileceğini, aklımızın ucundan dahi geçirmez, bilakis tamamen unuturuz veya böylesi kolayımıza geldiğinden muş gibi yaparız zaman zaman, bu sebeple büyük bir keyifle kendimle gurur duyuyorum diye düşünürken, farkında olmadan aslında, EKTİĞİMİZİ BİÇİYORUZ.

Çiçek ekilecek bir tarla düşünelim, ne kadar verimli olur ise olsun krizantem ektiğiniz toprağa gül yeşermesini bekleyemezsiniz, tıpkı kiraz dalında armut yetişemeyeceği gibi!

Lakin…

Öfke ile kalkıp umursamadan rüzgar ektiğiniz yaşamınızın, fırtınaya dönüştüğünü izleyip, kasırga olarak biçmeniz kaçınılmaz olacaktır.

Yalnız unutulmaması icap eden tek koşul...

Sevgi tohumları ektiğiniz yüreklerinizde, solduruldukça yeniden açan yediveren gülleri gibi, daima var olarak açacak dostluk, barış, kardeşlik ve hepsinin toplamı hoşgörüyü biçersiniz.

Yediveren gülleri gibi daima güzelliği ektiğimiz yaşamlar ve koşulsuz sevgi ile hoşgörü biçeceğimiz  yarınlar temenni ediyorum.

Saygılarımla

‘’YAŞAMA DAİR HERŞEY’’

B. Yaşam Uzmanı/Uzman Eğitmen

Mercane CAN

Umut KABA