Gördüğümüzlerimiz ile duyduklarımızın verdiği olumsuzluklara rağmen uyanmak istemediğimiz rüya gibi,her an biraz daha yozlaşmaya doğru son sürat koşarak etik kurallardan muaf tutulduğumuzu düşünüyor,bu nedenle bu kadar umuzsamaz davranmayı tercih etmiş olmamıza….
“EY İNSAF”demek istiyorum.
Kraldan çok,kralcı olanların yaptıklarına karşı durmak,tepki vermek yerine sesiz kalıyor üstelik,yüzlerinde beliren alaycı tavırlarını,ödül verircesine, avuçlarımızın içi kızarana dek nefes almadan alkışlıyorsak….
“EY İNSAF”demek istiyorum.
Geçmişimize hakaret edilirken umuzsamaz,bugün rencide edilerek zedelenen onurumuz bir anlam ifade etmiyorsa,geleceğimiz üç kuruşa peşkeş çekiliyorken kayıtsız kalıyorsak….
“EY İNSAF“demek istiyorum.
Aldatılmış olmanın buhranını yaşarken, darmadağın olmuş duygularımızla kendimizi bulmak yerine,bana dokunmayan yılan bin yaşasın,gibi ata sözüyle hareket ediyor umursamıyorsak eğer…
“EY İNSAF”demek istiyorum.
Bitmek bilmeyen uydurma senaryolarla yaratılan gündemlere,kitlenip kalıyor,tüm yaşamımızı olumsuzluklarla dizayn ederek,kaderim böyleymiş diye boş vaatler cümlesiyle kandırıyorsak kendimizi…
”EY İNSAF”demek istiyorum.
Öğretilmiş çaresizlik içinde omuzlarımıza yüklenen yaşam koşullarıyla eziliyor,dayatılan zorunlu köleliği görmezden gelip figüranı olmak seçimimiz oluyorsa bilerek…
”EY İNSAF “demek istiyorum.
Var olan insanca yaşama haklarımızı çatır,çatır yemelerine seyirci oluyor,üstüne birde sanki lütufmuş gibi verilen bir lokma ekmeği sorgulamıyor şükürler yağdırıyorsak eğer,beter olalım…
“EY İNSAF”dİyorum.

Saygılarımla

“YAŞAMA DAİR HERŞEY”
Profesyonel Koç/Uzman Eğitmen
Mercane CAN

Umut KABA