İYİYİM DEDİĞİMİZ!

Nasılsın, nasılsınız diye sorulduğunda ağız alışkanlığına dönüşmüş verilmesi rutin haline gelmiş cevap İYİYİM!
Akabinde sitem ederiz…
Yaa doğruyu söylemek gerekirse hiiiç iyi değilim der ve ekleriz amaa, diyerek anlatmak istediklerimizi sonuçsuz bırakır boş veeerr böyle gelmiş böyle gider diye birde henüz ne yaşayacağımızı bilemediğimiz zamana umutsuzluk yaftalamayı marifet sayarız.
PEKİ…
Tüm yaşantımızı kabusa çevirebilecek kadar yoğun olumsuzlukları yüklediğimiz kendimizin nasıl iyi olmasını bekleyebiliriz?
İyi düşünelim iyi olsun diyoruz ya hani!
Sadece düşününce iyi olunmuyor…
İyi düşündüğümüzde, düşüncelerimizi harekete geçirip, eyleme döktüğümüzde ancak…
(İYİ DÜŞÜNELİM İYİ OLSUN) söylemi gerçek oluyor.
İyi düşüncelerinizin, gerçeğe dönüşüp iyi olması için, öncelikle (Saldım çayıra MEVLAM kayıra) misali hiç bir şey yapmadan tembellik yapmak yerine…
“İŞLEYEN DEMİR IŞILDAR”
Atasözünü dikkate alarak var gücünüzle çaba sarf etmeyi göze aldığınızda yaşantınızda ki tüm olumsuzlukların birer birer tersine dönüştüğüne şahitlik edersiniz.
İyiyim dediğiniz yerde var olun!
Çünkü…
Kendinizle barışık olmakla başlar yaşama tutunmak!
Her birimizin geçmişten geleceğe uzanan korkuları, kaygıları, endişeleri illaki vardır zamana yayarak yaşanır hale gelmesi zor olmamakla beraber kilit noktaları açabileceğimiz anahtarın kendimizde olduğu tespitini onayladığımızda farkındalığı oluşturabilmenin hazzını yaşayabiliriz, eksilerimiz dediğimiz yaşanmışlıklarımızın üzerine sünger çekmek yerine artılarımızı çoğaltma arayışı içinde olmalıyız, olmalıyız ki, artılarımıza sınır koymadan çoğaltmaya devam edebilme cesaretiyle iyiyim diyebildiğimiz anda noktalayalım!
İç dünyamızda huzuru hissettiğimizde ötesini, berisini düşünmeden kendimiz için en iyisini var edelim, gerektiğinde çekinmeden, sorgulama içgüdüsü ile hareket edip doğruyu bulma yoluna gitmez isek…
İyiyim dediğimiz noktayı bulabilir miyiz?
Veya nasıl buluruz?
Kış uykusuna yatmak her şeyden kaçış yolu olabilir.
Lakin…
Uzun zamandır yattığımız kış uykusundan uyandığımızda, kaybetmiş olduklarımıza gerçekten inanabilecek miyiz?
İyiyim diyebilecek miyiz?
Sonucu ne olur ise olsun…
Her zaman, her koşulda, her şeye rağmen!
Kendimiz için en iyisini var edelim.
İYİYİM DEDİĞİMİZ ANLARI VAR ETMENİN ANAHTARI KENDİMİZİ ÖNEMSEMEKTİR!
ÇÜNKÜ…
ÖMRÜMÜZÜN TEKRARI YOKTUR.
Saygılarımla