Denizin maviliklerinde kaybolmak istercesine dalıyorum,uçsuz, bucaksız sonu olmayan, sonsuzluğu anlatan muhteşemliğiyle beraber dalgaların haykırışlarına !
O kadar çok şey anlatıyorlarki,tüm bedenimin heyecandan titrediğini hissediyorum.
Dalıyorum daha önceleri hiç bilmediğim duyguların içine, tam ortasına,hatta en derinliklerine, balıklama misali…
Ne olabilir ki,beni böyle duygulandıran diye düşünmeye vakit bulamadan alıyorum nefesimi kucaklarcasına tüm evreni…
Herşeye rağmen meydan okurcasına,ilk gözümü açtığımda ki ilk nefesim…
Annemin sıcaklığını hissettiğim,o ilk an gibi.
Masmavi deniz rengini bırakıyor hafif gri rengine,başlıyor alacakaranlık sonrası yakamoz ve hislerimle düşüncelerimin karışımı kokteyle tanıştığım duygu seli…
Ve sonrasında bırakıyorum kendimi,acısıyla,tatlısıyla kısa aralıklarla yaşadığım zaman dilimlerine,korkma, sonsuzluğu anlatan gökyüzü gibi,uçsuz, bucaksız,derya deniz’im dercesine…
Sonra,huzur veren maviliklerini getiriyorum gözlerimin önüne, her an çoşmaya hazır…
Dalgalarından değil durgunluğundan endişelendiğim,çünkü,kendimden sorumlu olamıyorum,zira ben bile kestiremiyorum ne olabileceğini…
İşte şimdi başladı alaca karanlık,sen yakomoz diyorsun…
Başladı yine,sabaha ne doğuracağını bilemediğim,gündüze gebe gecenin sesizliği tüm gizemi ile fark ettirmeden usul, usul bir gelin kızın rüyasını anlatan eda ile.
Ne tuhaf ne olduğunu veya neler olabileceğini kestiremeden yaşıyorum şu an,duygularım ve mantığımın birbiriyle yarıştığının farkında olmadan,nasıl yani,yok ya,vay be gibi hayret cümleleri atmadan,eksiklerimi bilmeden, anlamını yitirmiş onca zaman ve o zamanla sonrası için meydan okurcasına yaşayan ben !
Telaşla koşuşturmacalar,ani yaşadığımız tatlı heyecanlar…
Mutluluğa bir adım daha yakın olabilmek için çırpınışlar ve gerçekten şanslı doğmuş olup hayatın tadını çıkaranlar.
Şu an yazdığım bir kaç satırda bile sıraladığım farklılıklar hangimizin yaşamında yer almadı ki.
Öyle değil mi ?
Denizin maviliklerini,ara,arada olsa gri’ye dönüşen kasvetli rengini,baktığımda yeniden doğuşu anlatan sesiz durgunluğunu,bazen hüzün,bazen de huzur veren dalgaların cesaretini ve gündüze gebe dediğim geceyi anlatan hislerimde doğru veya yanlış eksik veya tam düşündüğüm,çare veya çözüm arsındaki farkı anlayabilmek,haklı olduğunu inkar etmek,haksızlık olmaz mı ?

Saygılarımla

“YAŞAMA DAİR HERŞEY”

Profesyonel Koç _Uzman Eğitmen
Mercane CAN

Umut KABA